Opruimen.

Tijdens de eerste lockdown besluiten we eindelijk eens goed op te ruimen. We zijn niet de enige begrijp ik van familie, buren en kennissen. Goed de bezem erdoor halen, is het motto. Bij mij betekent opruimen vaak het verplaatsen van dingen. Dus opruimen op de eerste plek en keurig opbergen op een tweede plek. Mijn vrouw grijpt dan in. 'Opruimen is weggooien': zegt ze. 'Hup, de deur uit'. Ik kijk wat beteuterd. Want er zijn toch dingen waar ik gehecht aan ben of die ik misschien ooit nog weer kan gebruiken, al heb ik ze jaren niet in handen gehad. 'Weg ermee', zegt ze nogmaals zeer beslist. Nou, dan maar aan de slag.Maar dan zie ik dat ze zelf nogal wat kleding verplaatst.

'Gooi je dat niet weg', vraag ik. 'Misschien ga ik het nog een keer dragen', zegt ze, 'of het kan misschien naar de kringloop'. Dat is haar favoriete winkel. Lekker samen met een goede vriendin kringloop shoppen. Mij zie je daar niet. 'Moet je kijken wat ik gescoord heb', roept ze als terugkomt van een kringloop bezoek en vol trots de nieuwe aanwinsten toont. 'En kunnen al die gescoorde spullen nu terug naar de kringloop' vraag ik. 'En wanneer gaan we die dan brengen?' Want bij ons in de omgeving puilen die winkels helemaal uit van al die opgeruimde spullen van die in huis opgesloten Corona lieden. "Geen spullen afgeven s.v.p.", staat er op de deur. Naar de stortplaats van de gemeente dan maar? 'Nee', roept mijn vrouw, 'Jouw spullen. Dat kan wel, maar die kleren bewaar ik nog even. Die kunnen wel weer even in een andere kast'. 'Als dit zo doorgaat' zeg ik, 'moeten we echt naar Ikea voor een extra kast'. 'Nee', zegt ze, 'Ikea is dicht. En jij hebt bovendien nog nooit zelf een kast van Ikea in elkaar gezet. Ik koop wel een extra kast bij de kringloop'.

Ik geef het op. Dit is een verloren discussie en ik neem mijn verlies. In een opwelling gooi ik radicaal alle geselecteerde spullen in de ruime kofferbak van de Volvo. Hup, naar de vuilstort. Weg ermee. Het is even rijden, maar lekker hard jaren 80 muziek op! ABBA, The Winner Takes It ALL. Bij de vuilstort aangekomen staat er op een bord dat deze tijdelijk is gesloten wegens Corona. Nou dan maar weer naar huis. Kofferbak leegmaken en tja, waar laat ik die troep?

Op de fiets komt een leuke jonge vrouw voorbij. 'Dat gooi je toch niet weg', zegt ze vragend en wijst naar een paar rieten tuinstoeltjes. 'Nou, eigenlijk wel', zeg ik wat timide. 'Mag ik het hebben', vraagt de passant vrolijk. 'Kan ik goed gebruiken voor een zitje in de tuin'. Natuurlijk, graag is mijn reactie. Opluchting, ik ben het kwijt en ze is er nog blij mee ook. 'Kom je het even brengen', vraagt ze lachend. 'Ik woon iets verder op'. Dus tuinstoelen weer in de kofferbak en daar ga ik. Toch iets opgeruimd! Als ik terugkom staat mijn vrouw met een glas wijn op me te wachten. 'Gelukt bij de vuilstort', vraagt ze? 'Je was snel terug'. 'Tijdelijk gesloten, zeg ik'. 'Dat komt dan toch goed uit' zegt ze lachend, 'Het voorjaar komt eraan en we hebben dus nu toch nog die twee rieten tuinstoeltjes over. Daar kunnen we mooi achter in de tuin een zitje mee maken voor een kopje koffie in de ochtendzon'. 'Nou, die moet je dan maar scoren bij de kringloop' antwoord ik, niet zonder leedvermaak.

Ach, The Winner Takes It ALL……….