Vorige maand heb ik een nieuwe elektrische fiets gekocht. De vorige was zes jaar oud. Ik heb er bijna tienduizend kilometer op gefietst. Heerlijk tochten, niet alleen in Nederland maar ook in Wenen langs locaties die in mijn boeken een rol spelen. Versleten was die nog lang niet. Zo'n fiets kan makkelijk twee keer zoveel kilometers aan. Dat geldt echter niet voor sommige accessoires. Voor de accu wordt een levensduur van circa zes jaar aangegeven. Die van mij liep steeds sneller leeg en het duurde steeds langer voor hij was opgeladen. Een nieuwe bleek uitermate prijzig. Bovendien was het profiel van de achterband behoorlijk afgesleten en als ik wat kracht zetten om een heuveltje op te komen kraakte er van alles. Waarschijnlijk lag dat aan de ketting en kogellagers die gesmeerd moesten worden. Er was dus een ingrijpende opknapbeurt nodig. Geschatte kosten rond duizend euro.
Toen sloeg de twijfel toe. Ik had in mijn hoofd om volgend jaar een nieuwe fiets te kopen. Zo'n nieuw model waarbij de accu niet langer onder bagagedrager zit maar in het frame is verwerkt. Eentje met meer power en een grotere actieradius. Die twijfel moet je dus nooit in de winkel van de fietsenmaker laten merken. In no time is de staat van je oude fiets nog veel beroerder dan je al te horen had gekregen en kunnen die nieuwe fietsen prestaties leveren waar je verstelt van raakt. Gladde verkooppraatjes waarvoor zo'n man is opgeleid. De kunst is dan om zo lang mogelijk te aarzelen, bedenkelijk te kijken, half hardop rekensommetjes te maken en niet te laten blijken dat je maandelijks een mooi pensioen van PFI ontvangt. Het hielp een beetje om de inruilprijs voor de oude fiets op te krikken en wat korting te bedingen.
Bij de prijs van de nieuwe fiets was ook een gratis fietshelm inbegrepen. Daar zat ik niet op te wachten. Ik had altijd geweigerd om met een helm op te fietsen, zelfs in het buitenland waar dat heel gewoon is. Verplicht is het daar niet, maar in Duitsland en Oostenrijk en je ziet bijna iedereen met een helm op fietsen. Ook in ons land wordt er alles aan gedaan om mensen met een e-bike zover te krijgen dat ze een helm opzetten. De Provincie Utrecht geeft in mei zelfs een korting van vijfentwintig euro bij aankoop van een fietshelm. Er wordt zelfs een heftige discussie gevoerd of een helm verplicht moet worden voor mensen met een e-bike, vanwege de gevaren die vooral ouderen lopen. Wanneer alle 70-plussers in Nederland een fietshelm zouden dragen, zou dit volgens het Wetenschappelijk onderzoek Verkeersveiligheid leiden tot 45 à 50 minder verkeersdoden per jaar.
Traumatisch hersenletsel is het meest voorkomende letsel bij een ongeval met een e-bike en juist dat treft vooral ouderen. Ik heb een kennis die ooit met een e-bike een ongeval kreeg en op mijn hoofd tegen het plaveisel kwakte. Hij heeft daar een blijvende hersenbeschadiging aan overgehouden en zijn vrouw is nu mantelzorgster. Geen prettig vooruitzicht.
De tegenstanders wijzen op de aversie van ouderen tegen het dragen van een fietshelm. Zij vrezen dat die dan veel minder gaan fietsen, waardoor ze minder buiten komen, minder bewegen en dan vanwege andere kwalen eerder doodgaan. Ook ik ben geen fan van de fietshelm. Gekscherend heb ik wel eens gezegd dat ik dan gaat lijken op de André van Duin figuur Willempie, met z'n oenige helmpie.
Toch ben ik nu gedeeltelijk gezwicht. In mijn eigen stad en de bekende omgeving fiets ik lekker zonder helm. Maak ik langere tochten door onbekende gebieden dan gaat het helmpie op.
Hasko van Dalen