Mai Pen Rai: De kunst van loslaten in Thailand

We wonen hier alweer bijna 14 jaar, en toch lukt het ons nog steeds niet om die Westerse stressknop helemaal uit te zetten. Ik bedoel, het leven hier is prachtig: geen deadlines, geen stress, een zon die altijd schijnt... en toch komt soms de stoom uit je oren van frustratie. Waarom? Thaien maken zich namelijk nooit druk en hebben oeverloos geduld. Als ik in een ellenlange rij bij de kassa sta en de caissière met drie collega's uitgebreid een discussie voert over – ik gok – de nieuwste lipstick, dan borrelt bij mij de irritatie al op. En dan kijk ik naar de Thaien in de rij om me heen. Zuchtend? Nee. Puffend? Absoluut niet. Kijkt iemand ongeduldig op z'n horloge? Nope. Thaien zijn meester in geduldig wachten. Hun motto? "Mai Pen Rai"

Wat betekent Mai Pen Rai?
Letterlijk betekent het zoiets als "Het maakt niet uit" of "Maak je niet druk" of "Komt allemaal goed". Maar eigenlijk is het meer een levenshouding. Een Thaise superkracht, als je het mij vraagt. Waar wij Westerlingen al rood aanlopen als je ergens een afspraak hebt en al een uur zit te wachten, halen Thaien hun schouders op en scrollen ontspannen door TikTok.

Dan maar het verkeer in

In het verkeer is die cultuurshock ook duidelijk voelbaar. Wanneer iemand je met een haarbreedte verschil bijna van de weg drukt, voel ik mijn Nederlandse DNA op volle toeren: woede, paniek, neiging om meteen te toeteren! Maar de Thaien? Geen getoeter, geen middelvingers, geen woedende blikken. Nee hoor, gewoon doorrijden. "Mai pen rai!"

Vergaderen op z'n Thais

En dan de vergaderingen. Bij mijn Nederlandse Soroptimistclub was alles strak gepland: agenda's, jaarplannen, aktielijsten. Hier? Nou, laten we zeggen dat "planning" hier meer een vrijblijvend concept is. Afspraken zijn flexibel, de agenda is een suggestie, en iedereen komt minstens een half uur te laat. En soms kan ik niet anders dan mijn frustratie uiten als iets echt dreigt fout te lopen. Voor mij is dat stress, maar hun reactie? "Mai pen rai!" Ze maken zich écht nooit druk. En die gala-avonden komen er, het geld voor onze projecten wordt opgehaald, en alles loopt – op de een of andere manier – toch goed af. In mijn ogen in totale chaos, maar toch met resultaat.

Waarom maken we ons druk?

Eerlijk is eerlijk, de Thaien hebben een punt. Wordt de rij korter als ik zucht? Krijg ik mijn koffie sneller als ik chagrijnig kijk? Wordt die chauffeur ineens een heilige? Nee. Het enige wat je krijgt, is een verhoogde hartslag, een slechte bui en nog meer rimpels!

Loslaten, of in elk geval proberen

Misschien is mai pen rai wel dé sleutel tot een relaxed leven. Het is een soort mentale resetknop: "Relax, het komt wel goed." Het is de kunst van accepteren dat je eigen schema niet het centrum van het universum is. Na 14 jaar proberen we het nog steeds onder de knie te krijgen. Soms lukt het, soms niet. Maar hé, mai pen rai! Misschien moeten we die woorden allemaal wat vaker in ons leven toepassen. Het lijkt me een goed voornemen voor het nieuwe jaar!