Waar is de mol?

Nee, beste lezers, dit is geen vergissing met het programma "wie is de mol". Dat is trouwens een programma dat niet mijn interesse heeft. Ik heb er ooit een paar minuten naar gekeken, maar vond het niet interessant. Niet mijn smaak. Maar goed, terug naar de momfer de mol. We hebben bij ons woonverblijf in Assen een redelijk strak gazon dat op een ochtend werd opgeluisterd met een geweldig grote molshoop. "Mooie potgrond" volgens mijn vrouw, die vervolgens de hoop met de grashark keurig verdeelde. "Niets aan doen"is haar advies. Maar nog geen twee dagen later zien we na het ontwaken een heuvellandschap van molshopen. Nog net niet zo erg als op de golfbaan in Assen, waar in een rechte lijn naar de vlag tientallen molshopen op hole 8 van de gele lus liggen. Vermoedelijk een gereïncarneerde golfer die als mol wraak neemt op een slechte ronde…

Maar goed, de grote vraag is nu, waar zit onze mol en wat doen we eraan. "Een klem zetten" beslis ik resoluut. Mijn echtgenote vindt dat een te rigoureuze oplossing en vindt bovendien een mol een schattig beestje. Dus op naar Welkoop, waar een aardige verkoopster met een, volgens haar, prima oplossing komt. "Je moet een sensor plaatsen" zegt ze "die produceert hoge geluidsgolven en daar hebben mollen een vreselijke hekel aan". Dus sensoren aangeschaft. Mijn vrouw wil er gelijk vier, maar ik hou het op twee. En natuurlijk nog even langs Action voor de grote batterijen. Hup, de tuin in en op het gazon de beide sensoren strategisch geplaatst. De volgende ochtend razend nieuwsgierig, na het opstaan de gordijnen open en wat blijkt…. Tussen beide sensoren staat een verse grote nieuwe molshoop. Flut advies dus van de verkoopster? En wat nu te doen. En waar zit die mol? Kamfer blokjes, lees ik op internet. In de gegraven gangen gooien en het probleem is opgelost. Dus naar Kruitvat voor die dingen. De gangen op het gazon hier en daar opgezocht, hup blokjes erin en maar weer afwachten. En weer geen succes. Het gazon wordt inmiddels een redelijke Utrechtse Heuvelrug. "Heb je de kamfer blokjes wel uit de plastic verpakking gehaald" vraagt mijn vrouw. Ik zwijg, maar besef dat ik een grote blunder heb gemaakt. Dom,dom,dom!! En dat beken je natuurlijk nog niet in de vroege ochtend. "Een klem" zeg ik dus weer resoluut. Dit kan niet langer zo. Op de golfbaan zie ik ook tig van die dingen staan. En dus bij een rondje golf op Lauswolt vraag ik aan een bevriende greenkeper een klem te leen. Dat is zo geregeld en we krijgen er nog advies bij ook, hoe zo'n ding geplaatst moet worden. We egaliseren eerst het gazon en besluiten de klem pas de volgende avond te zetten. Er is enige discussie over de vraag wie dat moet doen. We loten erom en ik ben het bokje. Als we de volgende ochtend wakker worden sla ik stijl achterover. Geen molshoop te zien. We besluiten dus nog even een dag te wachten met het plaatsen van de klem.