Typisch Thais

Het koningshuis wordt hier vereerd en het is ook gebruikelijk dat voor aanvang van een evenement, een bioscoopfilm of concert, altijd eerst het volkslied (of het koningslied) wordt gespeeld. In de bioscoop zie dan ook beelden van de koning en iedereen gaat hiervoor uiteraard staan. Het negeren van het koningslied wordt gezien als een ernstige belediging en wanneer je disrespect toont voor het Thaise koningshuis kan je zelfs in de gevangenis belanden. Toen de eerste Covid golf hier kwam en voordat de lockdown-maatregelen zouden ingaan, wilde ik toch graag een keer een film zien zolang het nog kon. Een van de vele bioscopen is maar op 5 minuten lopen van ons appartement dus ik besloot te kijken of het veilig genoeg was. Tot mijn verrassing bleek ik de enige te zijn in de hele bioscoop! Dat was een vreemde gewaarwording en helemaal toen het koningslied begon. Ik ben toch maar gaan staan, want al sta je maar in je eentje, je weet maar nooit of ergens iemand staat te controleren of je wel respect toont!

Thaien staan er om bekend dat ze eindeloos geduld hebben. Zij kunnen moeiteloos ergens in een wachtkamer of waar dan ook rustig tijden gewoon zitten zonder zich druk te maken over het lange wachten. Zo was ik een keer bij een bijzonder concert waar de koninklijke familie bij aanwezig zou zijn. Dat was overigens een geweldige ervaring; iedereen was in groot gala gekleed, ik keek m'n ogen uit. Nadat de volle zaal al een behoorlijke tijd had gewacht, werd eindelijk het sein gegeven dat de koning en familie eraan zou komen. Dus wij (en de orkestleden) rezen massaal uit onze stoelen, om vervolgens bijna een half uur te moeten blijven staan. Want er was blijkbaar wat oponthoud en het duurde ook nogal even voordat hij uiteindelijk met de hele familie had plaatsgenomen en alle stafleden zich hadden teruggetrokken. En toen moest natuurlijk eerst het volkslied worden gespeeld. Het was afzien op mijn hoge hakken, maar ik vond het toch bijzonder om te ervaren hoe iedereen, jong en oud, al die tijd in doodse stilte geduldig is blijven staan.

Wat ook specifiek Thais is zijn de talloze massage/pedicure/manicure salons, waarvan je er altijd meerdere in elke straat aantreft. Ik heb al eerder verteld dat je hier voornamelijk binnen op blote voeten loopt, ook bij andere mensen thuis. Je voeten moeten er dus wel verzorgd uitzien. Het is hier dan ook normaal dat je geregeld naar een pedicure gaat (mannen dus ook). Een uur lang is zo'n meisje bezig met je nagels en je voeten worden ook helemaal gemasseerd, terwijl je in een luie stoel bijna in slaap valt. Pure verwennerij! En dat geldt natuurlijk ook voor een heerlijke olie-massage als je vermoeid terugkomt van een rondje golf. Na afloop voel je je als herboren. En je bent voor al die behandelingen nooit meer dan een tientje kwijt (inclusief tip),

Nog iets wat de Thaien bijzonder maakt, en dat is hun tolerantie ten aanzien van genders; acceptatie van LHBTI is hier vanzelfsprekend. Mannen en vrouwen in alle variaties, ladyboys, khatoy, er zijn allerlei namen voor die ik niet eens allemaal weet. Niemand kijkt ergens van op of oordeelt erover. Maar dat was in het begin wel even wennen. Ik stond een keer in een beauty-winkel een lipstick uit te zoeken, toen een knappe, mooi opgemaakte vrouw naar me toe kwam lopen om vervolgens met een zware mannenstem vriendelijk te vragen of zij/hij me kon helpen. Maar ik zit er ook niet mee dus we hebben samen een leuk kleurtje uitgezocht!